ANNA BALIŃSKA - Fotografia zajmuje szczególne miejsce w moim życiu. Ponieważ bardzo kocham swoje życie, rodzinę oraz wszystkie chwile, które tak szybko przemijają, to postanowiłam, że będę je zatrzymywać spustem migawki, aby na zawsze zostały w mojej pamięci. Staram się uchwycać każdy swój dzień. Poza fotografią mam wiele innych pasji, które sprawiają mi przyjemność i odskocznię od rzeczywistości. Są to sporty walki, które uprawiam od wielu lat: kickboksing i karate. Oprócz tego jestem wiernym kibicem Falubazu Zielona Góra, bodajże od 3-go roku życia.

ANNA BALIŃSKA - Fotografia zajmuje szczególne miejsce w moim życiu. Ponieważ bardzo kocham swoje życie, rodzinę oraz wszystkie chwile, które tak szybko przemijają, to postanowiłam, że będę je zatrzymywać spustem migawki, aby na zawsze zostały w mojej pamięci. Staram się uchwycać każdy swój dzień. Poza fotografią mam wiele innych pasji, które sprawiają mi przyjemność i odskocznię od rzeczywistości. Są to sporty walki, które uprawiam od wielu lat: kickboksing i karate. Oprócz tego jestem wiernym kibicem Falubazu Zielona Góra, bodajże od 3-go roku życia.

13 Zdjęć

BOGDAN BARANOWSKI - Moja przygoda z fotografią rozpoczęła się kilkadziesiąt lat temu. Pierwsza lustrzanka Zenit 12 XP „zmusiła” mnie do chociażby powierzchownego zgłębienia tajników ekspozycji, aby zrozumieć, dlaczego przekręcenie pierścienia przysłony na małą cyfrę daje obraz ostry tylko jednego wybranego elementu. Następnie, po awarii radzieckiej myśli technicznej, zapanowała moja osobista era cyfryzacji w postaci aparatu kompaktowego, który robił zdjęcia dokumentujące rodzinne wydarzenia, lecz pozostawiał dużo do życzenia co do ich jakości. Wraz z rozwojem technologii i spadkiem cen - przynajmniej bardzo amatorskich lustrzanek cyfrowych – pojawił się w moich zasobach materialnych Canon 500d. Towarzyszył mi przez długie lata wszędzie tam, gdzie działy się w moim życiu chwile warte zapamiętania. Z biegiem czasu i przy samo dokształcaniu głównie z WWW, zakiełkowała myśl o zmianie body. Myśl zmaterializowała się po odpowiedzi na pytanie „co chcesz na urodziny?”. Odpowiedź „pełną klatkę” stworzyła nowe możliwości, które w połączeniu z dodatkowym bonusem w postaci kursu u Pawła doprowadziły mnie do ZTF- u.

BOGDAN BARANOWSKI - Moja przygoda z fotografią rozpoczęła się kilkadziesiąt lat temu. Pierwsza lustrzanka Zenit 12 XP „zmusiła” mnie do chociażby powierzchownego zgłębienia tajników ekspozycji, aby zrozumieć, dlaczego przekręcenie pierścienia przysłony na małą cyfrę daje obraz ostry tylko jednego wybranego elementu. Następnie, po awarii radzieckiej myśli technicznej, zapanowała moja osobista era cyfryzacji w postaci aparatu kompaktowego, który robił zdjęcia dokumentujące rodzinne wydarzenia, lecz pozostawiał dużo do życzenia co do ich jakości. Wraz z rozwojem technologii i spadkiem cen - przynajmniej bardzo amatorskich lustrzanek cyfrowych – pojawił się w moich zasobach materialnych Canon 500d. Towarzyszył mi przez długie lata wszędzie tam, gdzie działy się w moim życiu chwile warte zapamiętania. Z biegiem czasu i przy samo dokształcaniu głównie z WWW, zakiełkowała myśl o zmianie body. Myśl zmaterializowała się po odpowiedzi na pytanie „co chcesz na urodziny?”. Odpowiedź „pełną klatkę” stworzyła nowe możliwości, które w połączeniu z dodatkowym bonusem w postaci kursu u Pawła doprowadziły mnie do ZTF- u.

11 Zdjęć

GRZEGORZ BAWOROWSKI - Zawsze lubiłem fotografować ale dopiero ostatnie lata zacząłem to robić nieprzypadkowo. Jako "umysł ścisły" byłem ciekaw jaki parametr w aparacie do czego służy i jaki daje efekt na zdjęciu. Kurs fotograficzny dużo mi w tym pomógł. Interesują mnie kadry związane z architekturą, street foto i krajobrazami.

GRZEGORZ BAWOROWSKI - Zawsze lubiłem fotografować ale dopiero ostatnie lata zacząłem to robić nieprzypadkowo. Jako "umysł ścisły" byłem ciekaw jaki parametr w aparacie do czego służy i jaki daje efekt na zdjęciu. Kurs fotograficzny dużo mi w tym pomógł. Interesują mnie kadry związane z architekturą, street foto i krajobrazami.

11 Zdjęć

ANNA BLISKOWSKA - Fotografia uczy mnie myślenia, usprawnia mój refleks, pozwala bawić się światłem, pozwala mi zatrzymać wzrok na dłużej, zastanowić się, przeżyć refleksję, a nawet chwile uniesienia. Dzięki tym momentom mój świat jest pełniejszy, bogatszy. Dlatego tu jestem w ZTF – by tworzyć piękne chwile, potrafić je uwiecznić na zawsze i dzięki temu wracać do nich kiedy tylko chce.

ANNA BLISKOWSKA - Fotografia uczy mnie myślenia, usprawnia mój refleks, pozwala bawić się światłem, pozwala mi zatrzymać wzrok na dłużej, zastanowić się, przeżyć refleksję, a nawet chwile uniesienia. Dzięki tym momentom mój świat jest pełniejszy, bogatszy. Dlatego tu jestem w ZTF – by tworzyć piękne chwile, potrafić je uwiecznić na zawsze i dzięki temu wracać do nich kiedy tylko chce.

1 Zdjęć

MONIKA CHOCAJ - Z perspektywy czasu dziś mogę przyznać, iż odkąd pamiętam zdarzało mi się na świat patrzeć kadrem. Nie miałam aparatu, zatem te poruszające mnie obrazy zapisywałam w pamięci. Od zawsze fascynowały mnie zdjęcia, ale nie absolutnie wszystkie. Obok wielu mogłam przejść obojętnie, a jedno potrafiło mnie urzec na tyle, by kupić kartkę z czarno - białym zdjęciem kobiecych dłoni, tylko dlatego, że „coś mnie do tego obrazu ciągnęło” – do dziś ją mam J Fotografia to dla mnie szeroki temat, to możliwość zatrzymania chwili obrazem, uchwycenia emocji, odczuć. To też odkrywanie świata w jego nieoczywistej codzienności. Fotografia pozwala pokazać mi otaczający nas świat w sposób, jakiego inni mogą nie dostrzegać na pierwszy rzut oka. Lubię obserwować wszystko co mnie otacza, to co małe i duże, miejsca, ale i ulotne chwile, ludzi i to co jest w nich ukryte. Dzięki kilku wspaniałym poznanym ludziom – zaczynając od męża – dziś mogę z większą świadomością spełniać swoje skryte fotograficzne marzenia oraz dzielić z innymi pasję jaką jest ta szczególna, fotograficzna wrażliwość.

MONIKA CHOCAJ - Z perspektywy czasu dziś mogę przyznać, iż odkąd pamiętam zdarzało mi się na świat patrzeć kadrem. Nie miałam aparatu, zatem te poruszające mnie obrazy zapisywałam w pamięci. Od zawsze fascynowały mnie zdjęcia, ale nie absolutnie wszystkie. Obok wielu mogłam przejść obojętnie, a jedno potrafiło mnie urzec na tyle, by kupić kartkę z czarno - białym zdjęciem kobiecych dłoni, tylko dlatego, że „coś mnie do tego obrazu ciągnęło” – do dziś ją mam J Fotografia to dla mnie szeroki temat, to możliwość zatrzymania chwili obrazem, uchwycenia emocji, odczuć. To też odkrywanie świata w jego nieoczywistej codzienności. Fotografia pozwala pokazać mi otaczający nas świat w sposób, jakiego inni mogą nie dostrzegać na pierwszy rzut oka. Lubię obserwować wszystko co mnie otacza, to co małe i duże, miejsca, ale i ulotne chwile, ludzi i to co jest w nich ukryte. Dzięki kilku wspaniałym poznanym ludziom – zaczynając od męża – dziś mogę z większą świadomością spełniać swoje skryte fotograficzne marzenia oraz dzielić z innymi pasję jaką jest ta szczególna, fotograficzna wrażliwość.

8 Zdjęć

WITOLD CHOLEWA - Fotografia, obserwowalna rzeczywistość, wpływanie na jedną poprzez drugą i na odwrót. Fascynuję się ludzkimi emocjami, więziami i treścią zawartą w obrazie. Pierwsze kroki w fotografii stawiałem jeszcze z aparatem Ami, w wieku dziecięcym, później Smiena, Villia i oczywiście Zenith. W samej fotografii od zawsze fascynowało mnie, zaraz po momencie zrobienia zdjęcia - jego kadrowanie. Można dzięki tej czynności pokazać, podkreślić zależność, relację, czasami nawet niewidoczną podczas robienia samego zdjęcia. Fotografia - sposób na życie.

WITOLD CHOLEWA - Fotografia, obserwowalna rzeczywistość, wpływanie na jedną poprzez drugą i na odwrót. Fascynuję się ludzkimi emocjami, więziami i treścią zawartą w obrazie. Pierwsze kroki w fotografii stawiałem jeszcze z aparatem Ami, w wieku dziecięcym, później Smiena, Villia i oczywiście Zenith. W samej fotografii od zawsze fascynowało mnie, zaraz po momencie zrobienia zdjęcia - jego kadrowanie. Można dzięki tej czynności pokazać, podkreślić zależność, relację, czasami nawet niewidoczną podczas robienia samego zdjęcia. Fotografia - sposób na życie.

9 Zdjęć

MAŁGORZATA CHOMONT - Zastępca Prezesa ZTF (kadencja 2017-2020) ,Sekretarz Zarządu ZTF - (kadencja 2014-2017), Lider Zespołu Twórczego ZTF KRAJOBRAZ. Na co dzień zajmuję się zarządzaniem w ochronie zdrowia. Pochodzę z Ostrzeszowa, mieszkam i pracuję w Warszawie, choć spora część mnie - emocjonalnie żyje w Zielonej Górze. Jestem współzałożycielem i członkiem Zielonogórskiego Towarzystwa Fotograficznego, a także członkiem Stowarzyszenia Przeciw Nicości propagującego fotografię artystyczną - modern piktorializm. Od roku 2015- instruktor w zakresie fotografii krajobrazu w Szkole Fotografii Pawła Sulatyckiego w Zielonej Górze, natomiast w Warszawie prowadzę spotkania fotograficzne, których tematem jest również fotografia krajobrazu. Jestem zdeklarowaną wielbicielką pejzażu. W krajobrazie staram się wyłonić ten motyw, który definiuje wyjątkowość chwili. Piszę również krótkie eseje, które powstają z postrzegania świata, refleksji, wyobraźni i emocji. Wystawy autorskie: TEN MOMENT - Warszawa, Biblioteka Publiczna w dz. Bemowo, W ZAPATRZENIU Ostrzeszów, Kino Teatr Piast, W DRODZE - Warszawa, ULOTNOŚĆ CHWIL - Warszawa, POMIĘDZY -Warszawa, EKSPEDYCJE - DWA ŚWIATY - Warszawa. Uczestniczka 25 wystaw zbiorowych w Polsce (od 2013 r.). w tym 11 w ramach Zielonogórskiego Towarzystwa Fotograficznego. Wiersze publikowane w pismach literackich: Pro Libris, AKANT. Zapraszam na moją stronę: www.fotoesej.com.pl

MAŁGORZATA CHOMONT - Zastępca Prezesa ZTF (kadencja 2017-2020) ,Sekretarz Zarządu ZTF - (kadencja 2014-2017), Lider Zespołu Twórczego ZTF KRAJOBRAZ. Na co dzień zajmuję się zarządzaniem w ochronie zdrowia. Pochodzę z Ostrzeszowa, mieszkam i pracuję w Warszawie, choć spora część mnie - emocjonalnie żyje w Zielonej Górze. Jestem współzałożycielem i członkiem Zielonogórskiego Towarzystwa Fotograficznego, a także członkiem Stowarzyszenia Przeciw Nicości propagującego fotografię artystyczną - modern piktorializm. Od roku 2015- instruktor w zakresie fotografii krajobrazu w Szkole Fotografii Pawła Sulatyckiego w Zielonej Górze, natomiast w Warszawie prowadzę spotkania fotograficzne, których tematem jest również fotografia krajobrazu. Jestem zdeklarowaną wielbicielką pejzażu. W krajobrazie staram się wyłonić ten motyw, który definiuje wyjątkowość chwili. Piszę również krótkie eseje, które powstają z postrzegania świata, refleksji, wyobraźni i emocji. Wystawy autorskie: TEN MOMENT - Warszawa, Biblioteka Publiczna w dz. Bemowo, W ZAPATRZENIU Ostrzeszów, Kino Teatr Piast, W DRODZE - Warszawa, ULOTNOŚĆ CHWIL - Warszawa, POMIĘDZY -Warszawa, EKSPEDYCJE - DWA ŚWIATY - Warszawa. Uczestniczka 25 wystaw zbiorowych w Polsce (od 2013 r.). w tym 11 w ramach Zielonogórskiego Towarzystwa Fotograficznego. Wiersze publikowane w pismach literackich: Pro Libris, AKANT. Zapraszam na moją stronę: www.fotoesej.com.pl

21 Zdjęć

KONRAD CZECH

KONRAD CZECH

18 Zdjęć

MARZENA DEMPSKA

MARZENA DEMPSKA

1 Zdjęć

JAROSŁAW DROBNIEWSKI - fotografia jest ze mną od zawsze, dawniej trzymałem w rękach aparat analogowy, obecnie aparat cyfrowy. Trudno mi powiedzieć, od kiedy przerodziło się to w moją życiową pasję. Aparat daje mi także dużo wolności, jednocześnie wymaga ode mnie ciągłego podwyższania umiejętności poprzez udziały w warsztatach, szkoleniach, sesjach, plenerach, poznawania nowych technik fotografii, innego spojrzenia, nowoczesnego sprzętu. Uwielbiam uwieczniać piękno ludzi, przyrody, świata. Ogromną radość sprawia mi praca z drugą osobą, tworzenie relacji, zaufania, co powoduje, że zdjęcia stają się odzwierciedleniem ich uczuć i historii. Wierzę, że jeden kadr może powiedzieć nam często więcej, niż tysiące słów. Z natury jestem niepoprawnym optymistą, jednak twardo stąpającym po ziemi. Kocham życie, idę cały czas do przodu, pełen energii i z wielką ciekawością, co przyniesie następny KADR.

JAROSŁAW DROBNIEWSKI - fotografia jest ze mną od zawsze, dawniej trzymałem w rękach aparat analogowy, obecnie aparat cyfrowy. Trudno mi powiedzieć, od kiedy przerodziło się to w moją życiową pasję. Aparat daje mi także dużo wolności, jednocześnie wymaga ode mnie ciągłego podwyższania umiejętności poprzez udziały w warsztatach, szkoleniach, sesjach, plenerach, poznawania nowych technik fotografii, innego spojrzenia, nowoczesnego sprzętu. Uwielbiam uwieczniać piękno ludzi, przyrody, świata. Ogromną radość sprawia mi praca z drugą osobą, tworzenie relacji, zaufania, co powoduje, że zdjęcia stają się odzwierciedleniem ich uczuć i historii. Wierzę, że jeden kadr może powiedzieć nam często więcej, niż tysiące słów. Z natury jestem niepoprawnym optymistą, jednak twardo stąpającym po ziemi. Kocham życie, idę cały czas do przodu, pełen energii i z wielką ciekawością, co przyniesie następny KADR.

1 Zdjęć

PATRYCJA FRĄCZAK -Jestem nauczycielką w szkole podstawowej. Moja przygoda z fotografią zaczęła się kiedy urodziłam córeczkę. Chciałam w ciekawy sposób uwiecznić jak z dnia na dzień się zmienia. Oprócz fotografowania mojego dziecka lubię tworzyć zdjęcia krajobrazów w podczerwieni.

PATRYCJA FRĄCZAK -Jestem nauczycielką w szkole podstawowej. Moja przygoda z fotografią zaczęła się kiedy urodziłam córeczkę. Chciałam w ciekawy sposób uwiecznić jak z dnia na dzień się zmienia. Oprócz fotografowania mojego dziecka lubię tworzyć zdjęcia krajobrazów w podczerwieni.

16 Zdjęć

GRZEGORZ KINCEL - Sekretarz Zarządu ZTF (kadencja 2017-2020) Od lat pracuje w branży poligraficznej. Zainteresowania: przeważnie fantastyka – kino, książki, komiksy, seriale, grafika. A dlaczego ZTF? bo chcę, bo mogę, bo lubię, bo fotografia to moje hobby bo tak! Zapraszam na moją stronę: http://www.gik.zgora.pl

GRZEGORZ KINCEL - Sekretarz Zarządu ZTF (kadencja 2017-2020) Od lat pracuje w branży poligraficznej. Zainteresowania: przeważnie fantastyka – kino, książki, komiksy, seriale, grafika. A dlaczego ZTF? bo chcę, bo mogę, bo lubię, bo fotografia to moje hobby bo tak! Zapraszam na moją stronę: http://www.gik.zgora.pl

16 Zdjęć

MARCIN KOŁODZIEJ - Na co dzień pracuję w branży IT, a fotografię traktuję jako pasję, która być może w niedalekiej przyszłości przekształci się w coś więcej . Wszystko zaczęło się w 2015 roku , kiedy to kupiłem swój pierwszy aparat z wymienną optyką. Od tamtej pory staram się rozwijać i udoskonalać swoje umiejętności w tej dziedzinie. Uczestniczę w różnego rodzaju warsztatach i kursach oraz uczę się na własną rękę. Skupiam się przede wszystkim na fotografii portretowej ponieważ daje mi ona najwięcej satysfakcji.

MARCIN KOŁODZIEJ - Na co dzień pracuję w branży IT, a fotografię traktuję jako pasję, która być może w niedalekiej przyszłości przekształci się w coś więcej . Wszystko zaczęło się w 2015 roku , kiedy to kupiłem swój pierwszy aparat z wymienną optyką. Od tamtej pory staram się rozwijać i udoskonalać swoje umiejętności w tej dziedzinie. Uczestniczę w różnego rodzaju warsztatach i kursach oraz uczę się na własną rękę. Skupiam się przede wszystkim na fotografii portretowej ponieważ daje mi ona najwięcej satysfakcji.

9 Zdjęć

OSANA KRASOWSKA-CIEŚLAK - Z wykształcenia jestem inżynierem budownictwa, a fotografia jest moją pasją, którą zajmuję się amatorsko. Fotografia jest dla mnie odskocznią od codzienności, jest środkiem do wyrażania i utrwalania emocji oraz najważniejszych momentów z życia. Na zdjęciach „łapię” głównie moje dzieci, fotografie pokazują jak rosną, jak się zmieniają, zatrzymują ulotne chwile, które nie powrócą… Poza fotografią kocham narty, teatr, książki i podróże. ZTF to dla mnie możliwość rozwoju pasji i umiejętności, spotkania ciekawych ludzi oraz motywacja do podejmowania fotograficznych wyzwań.

OSANA KRASOWSKA-CIEŚLAK - Z wykształcenia jestem inżynierem budownictwa, a fotografia jest moją pasją, którą zajmuję się amatorsko. Fotografia jest dla mnie odskocznią od codzienności, jest środkiem do wyrażania i utrwalania emocji oraz najważniejszych momentów z życia. Na zdjęciach „łapię” głównie moje dzieci, fotografie pokazują jak rosną, jak się zmieniają, zatrzymują ulotne chwile, które nie powrócą… Poza fotografią kocham narty, teatr, książki i podróże. ZTF to dla mnie możliwość rozwoju pasji i umiejętności, spotkania ciekawych ludzi oraz motywacja do podejmowania fotograficznych wyzwań.

16 Zdjęć

WERONIKA MICHALKIEWICZ -Jestem absolwentką Uniwersytetu Zielonogórskiego. W 2016 roku zakupiłam moją pierwszą lustrzankę. Aby zgłębić jej tajniki, postanowiłam zapisać się na kurs fotografii. Ukończyłam dwa kursy, które zakończyły się wystawą w Zielonogórskiej Palmiarni. Moja pasja nie pozwalała mi na tym poprzestać, dlatego w marcu 2017 roku dołączyłam do członków ZTF. Poprzez uchwycenie przemijających i ulotnych chwil, chciałabym pokazać to, co mnie zachwyca i fascynuje. Kobieta zmienną jest, moja natura nie pozwala mi na zamykanie się w jednym temacie. Nie potrafię ograniczyć się do monotematycznej formy wypowiedzi poprzez kadry. Cały czas staram się rozwijać, dlatego chętnie uczestniczę w szkoleniach i warsztatach fotograficznych.

WERONIKA MICHALKIEWICZ -Jestem absolwentką Uniwersytetu Zielonogórskiego. W 2016 roku zakupiłam moją pierwszą lustrzankę. Aby zgłębić jej tajniki, postanowiłam zapisać się na kurs fotografii. Ukończyłam dwa kursy, które zakończyły się wystawą w Zielonogórskiej Palmiarni. Moja pasja nie pozwalała mi na tym poprzestać, dlatego w marcu 2017 roku dołączyłam do członków ZTF. Poprzez uchwycenie przemijających i ulotnych chwil, chciałabym pokazać to, co mnie zachwyca i fascynuje. Kobieta zmienną jest, moja natura nie pozwala mi na zamykanie się w jednym temacie. Nie potrafię ograniczyć się do monotematycznej formy wypowiedzi poprzez kadry. Cały czas staram się rozwijać, dlatego chętnie uczestniczę w szkoleniach i warsztatach fotograficznych.

15 Zdjęć

KRZYSZTOF MODRZEJEWSKI - Fotografią interesuje się od 2010 roku. Fotografuję wszystko ale moją ulubioną fotografią jest fotografia pejzażowa. Dzięki fotografii przenoszę się w inny świat. Świat światła, chmur, mgieł, pól, łąk, lasów, wschodów i zachodów słońca, liczy się ten moment, to miejsce, ta chwila. Bycie tu i teraz. Tworząc fotografie odpoczywam.

KRZYSZTOF MODRZEJEWSKI - Fotografią interesuje się od 2010 roku. Fotografuję wszystko ale moją ulubioną fotografią jest fotografia pejzażowa. Dzięki fotografii przenoszę się w inny świat. Świat światła, chmur, mgieł, pól, łąk, lasów, wschodów i zachodów słońca, liczy się ten moment, to miejsce, ta chwila. Bycie tu i teraz. Tworząc fotografie odpoczywam.

15 Zdjęć

IRENEUSZ NOWAK - Zielonogórzanin, jestem tu odkąd tylko pamiętam. Od wielu, wielu lat elektro -instalator świadczący usługi dla naszych kochanych mieszkańców. Fotografia zagościła w moim życiu gdy otrzymałem pierwszy aparat w dniu I Kom. była to (Smiena 40mm/f4) i dalej już poszło - Zenit, Pentax a Pentaxowi pozostałem wierny do dnia dzisiejszego. Na co dzień niestety praca, ale aparat jest dla mnie najlepszym kompanem w podróży, dogadujemy się zawsze i kadrujemy wszystko nie zawężając się do żadnych kryteriów. Co do fotografii jak to już ktoś wcześniej powiedział, jest absolutnie legalnym narkotykiem, który sprawia, że udajemy się w pogoń za coraz lepszymi i ciekawszymi ujęciami. Chcemy więc więcej i więcej i w efekcie zaczynamy inaczej patrzeć na świat. I chyba o to w tym wszystkim chodzi.

IRENEUSZ NOWAK - Zielonogórzanin, jestem tu odkąd tylko pamiętam. Od wielu, wielu lat elektro -instalator świadczący usługi dla naszych kochanych mieszkańców. Fotografia zagościła w moim życiu gdy otrzymałem pierwszy aparat w dniu I Kom. była to (Smiena 40mm/f4) i dalej już poszło - Zenit, Pentax a Pentaxowi pozostałem wierny do dnia dzisiejszego. Na co dzień niestety praca, ale aparat jest dla mnie najlepszym kompanem w podróży, dogadujemy się zawsze i kadrujemy wszystko nie zawężając się do żadnych kryteriów. Co do fotografii jak to już ktoś wcześniej powiedział, jest absolutnie legalnym narkotykiem, który sprawia, że udajemy się w pogoń za coraz lepszymi i ciekawszymi ujęciami. Chcemy więc więcej i więcej i w efekcie zaczynamy inaczej patrzeć na świat. I chyba o to w tym wszystkim chodzi.

14 Zdjęć

IWONA PIĄTKOWIAK - z wykształcenia ekonomistka, z zawodu pracownik administracyjny, z zamiłowania miłośniczka zwierząt, z charakteru niepoprawna optymistka z mieszanką lekko wybuchową i nabytym „adhd”. Moje motto życiowe: „Na starość nie chcę wyglądać młodo, tylko szczęśliwie!”. Życie staram się przeżywać w pełni. Czasem planuję, czasem jestem jak wiatr, za którym ciężko nadążyć. Mając wybór pomiędzy suchym pokojem, a deszczem na dworze, zawsze wybiorę to drugie. Nie straszna mi słota czy mróz. Godzinami włócząc się po lesie w towarzystwie psów, czuję się wolna i spełniona. Znajomi czasem żartują, że pół domu i pół serca zajmują moje psy – i coś w tym jest :). Staram się łączyć pasję do zwierząt i do fotografowania. Mój konik fotograficzny to pies uchwycony w ruchu. Oczywiście w mojej szufladzie ze zdjęciami znajdzie się także sporo zwierzęcych portretów, fotografii makro oraz pejzaży. Czy zasmakuję w czymś innym? Czas pokaże.

IWONA PIĄTKOWIAK - z wykształcenia ekonomistka, z zawodu pracownik administracyjny, z zamiłowania miłośniczka zwierząt, z charakteru niepoprawna optymistka z mieszanką lekko wybuchową i nabytym „adhd”. Moje motto życiowe: „Na starość nie chcę wyglądać młodo, tylko szczęśliwie!”. Życie staram się przeżywać w pełni. Czasem planuję, czasem jestem jak wiatr, za którym ciężko nadążyć. Mając wybór pomiędzy suchym pokojem, a deszczem na dworze, zawsze wybiorę to drugie. Nie straszna mi słota czy mróz. Godzinami włócząc się po lesie w towarzystwie psów, czuję się wolna i spełniona. Znajomi czasem żartują, że pół domu i pół serca zajmują moje psy – i coś w tym jest :). Staram się łączyć pasję do zwierząt i do fotografowania. Mój konik fotograficzny to pies uchwycony w ruchu. Oczywiście w mojej szufladzie ze zdjęciami znajdzie się także sporo zwierzęcych portretów, fotografii makro oraz pejzaży. Czy zasmakuję w czymś innym? Czas pokaże.

16 Zdjęć

PAWEŁ PRYCZEK - Skarbnik Zarządu ZTF (kadencja 2017-2020)Fotografia to moja „Stara Miłość”, a ta jak wiadomo nie rdzewieje. Ta miłość zaczęła się na studiach – każdą wolną chwilę (choć nie było ich zbyt wiele na medycynie) spędzałem z aparatem w ręku. Potem szarówka codzienności zmusiła mnie do porzucenia swojej pasji aż do teraz, kiedy po wielu latach, mając trochę więcej czasu – i zawodowo, i rodzinnie, wróciłem do „zapomnianej Miłości” z lat młodości. Na nowo więc delektuję się radością jaką daje patrzenie i widzenie – to nie to samo w aspekcie fizjologicznym ? otaczającego mnie świata. Chcę widzieć jego piękno, utrwalić je fotografią i podzielić się nim z ludźmi chcącymi na chwilę zatrzymać się w biegu życia – w końcu trwa ono tak krótko, że nie warto by tylko pogonią było za uciekającym czasem. W ZTF znalazłem się trochę przypadkiem – jak to często w moim życiu bywało – we właściwym czasie, byłem we właściwym miejscu i spotkałem właściwego Człowieka. Poznałem ludzi tak samo jak ja żyjących fotografowaniem i czerpiących z tego radość. Do tego szybko się okazało, że wspólna pasja zbliża ludzi tak bardzo, że teraz czuję się z nimi, jakby do Zielonej Góry przyjechali wraz ze mną 20 lat temu z moich rodzinnych Bieszczad. I jak na Bieszczadnika przystało, fotografuję głównie przyrodę i krajobrazy. Zawodowo jestem lekarzem ze specjalizacją w chirurgii klatki piersiowej, więc nawet w pracy codziennie spotykam się ze zdjęciami, tyle że rentgenowskimi i nie przyrody tylko klatki piersiowej – choć to też pewna forma przyrody… ale to już inna bajka.

PAWEŁ PRYCZEK - Skarbnik Zarządu ZTF (kadencja 2017-2020)Fotografia to moja „Stara Miłość”, a ta jak wiadomo nie rdzewieje. Ta miłość zaczęła się na studiach – każdą wolną chwilę (choć nie było ich zbyt wiele na medycynie) spędzałem z aparatem w ręku. Potem szarówka codzienności zmusiła mnie do porzucenia swojej pasji aż do teraz, kiedy po wielu latach, mając trochę więcej czasu – i zawodowo, i rodzinnie, wróciłem do „zapomnianej Miłości” z lat młodości. Na nowo więc delektuję się radością jaką daje patrzenie i widzenie – to nie to samo w aspekcie fizjologicznym ? otaczającego mnie świata. Chcę widzieć jego piękno, utrwalić je fotografią i podzielić się nim z ludźmi chcącymi na chwilę zatrzymać się w biegu życia – w końcu trwa ono tak krótko, że nie warto by tylko pogonią było za uciekającym czasem. W ZTF znalazłem się trochę przypadkiem – jak to często w moim życiu bywało – we właściwym czasie, byłem we właściwym miejscu i spotkałem właściwego Człowieka. Poznałem ludzi tak samo jak ja żyjących fotografowaniem i czerpiących z tego radość. Do tego szybko się okazało, że wspólna pasja zbliża ludzi tak bardzo, że teraz czuję się z nimi, jakby do Zielonej Góry przyjechali wraz ze mną 20 lat temu z moich rodzinnych Bieszczad. I jak na Bieszczadnika przystało, fotografuję głównie przyrodę i krajobrazy. Zawodowo jestem lekarzem ze specjalizacją w chirurgii klatki piersiowej, więc nawet w pracy codziennie spotykam się ze zdjęciami, tyle że rentgenowskimi i nie przyrody tylko klatki piersiowej – choć to też pewna forma przyrody… ale to już inna bajka.

15 Zdjęć

ANNA RAMOS - Moje życie jest nieustannym poszukiwaniem swojego miejsca na Ziemi… Dlatego świat wokół mnie od lat uwieczniam z pasją na fotografiach, pragnąc zatrzymać chwile… Lubię łączyć swoje zamiłowanie do zwiedzania i poznawania nowych miejsc z fotografią. Rozbiegane myśli i emocje obrazuję strofami wierszy. A ozdabianie techniką decoupage zafascynowało mnie od pierwszej chwili, gdy zobaczyłam piękno pełni tych możliwości.

ANNA RAMOS - Moje życie jest nieustannym poszukiwaniem swojego miejsca na Ziemi… Dlatego świat wokół mnie od lat uwieczniam z pasją na fotografiach, pragnąc zatrzymać chwile… Lubię łączyć swoje zamiłowanie do zwiedzania i poznawania nowych miejsc z fotografią. Rozbiegane myśli i emocje obrazuję strofami wierszy. A ozdabianie techniką decoupage zafascynowało mnie od pierwszej chwili, gdy zobaczyłam piękno pełni tych możliwości.

12 Zdjęć

ROMAN REKUT - Z wykształcenia jestem informatykiem, od wielu lat pracuję w branży IT. Fotografia jest dla mnie odskocznią od codziennych obowiązków, daje możliwość innego spoglądania na świat, zatrzymania chwili... Swoje pierwsze kroki w fotografii stawiałem jeszcze w szkole podstawowej. Aparat Zenit, klisze Fotopan, ciemnia rozkładana w domowej łazience i ekscytacja każdym wywołanym zdjęciem - do dziś z sentymentem wspominam tamte czasy. Przez wiele lat fotografowałem głównie rodzinne wyjazdy, spotkania, wycieczki w gronie znajomych. Chociaż dziś na pewno fotografuję bardziej świadomie, chcę dalej rozwijać swoje umiejętności. Lubię przede wszystkim fotografię krajobrazową i uliczną.

ROMAN REKUT - Z wykształcenia jestem informatykiem, od wielu lat pracuję w branży IT. Fotografia jest dla mnie odskocznią od codziennych obowiązków, daje możliwość innego spoglądania na świat, zatrzymania chwili... Swoje pierwsze kroki w fotografii stawiałem jeszcze w szkole podstawowej. Aparat Zenit, klisze Fotopan, ciemnia rozkładana w domowej łazience i ekscytacja każdym wywołanym zdjęciem - do dziś z sentymentem wspominam tamte czasy. Przez wiele lat fotografowałem głównie rodzinne wyjazdy, spotkania, wycieczki w gronie znajomych. Chociaż dziś na pewno fotografuję bardziej świadomie, chcę dalej rozwijać swoje umiejętności. Lubię przede wszystkim fotografię krajobrazową i uliczną.

14 Zdjęć

ARKADIUSZ SIUDA - Dźwięk migawki towarzyszył mi od dzieciństwa, nadal używam aparatu mojego ojca. Fotografia to dla mnie forma spędzania czasu, poznawania miejsc i ludzi, wyrażenie pewnej wrażliwości, postrzegania świata na to co mnie otacza, przekazanie -jak ja to widzę-. Patrzę na świat jak na potencjalny kadr, lubię włóczyć się z aparatem po górach ale i po mieście, lasach, okolicznych wioskach, miasteczkach, każde miejsce jest ciekawe i ma swoją historię którą warto odkrywać i uwiecznić. Od roku 2011 należę do Zielonogórskiej Grupy Fotograficznej, w ramach której brałem udział w fotograficznych akcjach charytatywnych oraz reklamowych. Od roku 2015 należę do Zielonogórskiego Towarzystwa Fotograficznego.

ARKADIUSZ SIUDA - Dźwięk migawki towarzyszył mi od dzieciństwa, nadal używam aparatu mojego ojca. Fotografia to dla mnie forma spędzania czasu, poznawania miejsc i ludzi, wyrażenie pewnej wrażliwości, postrzegania świata na to co mnie otacza, przekazanie -jak ja to widzę-. Patrzę na świat jak na potencjalny kadr, lubię włóczyć się z aparatem po górach ale i po mieście, lasach, okolicznych wioskach, miasteczkach, każde miejsce jest ciekawe i ma swoją historię którą warto odkrywać i uwiecznić. Od roku 2011 należę do Zielonogórskiej Grupy Fotograficznej, w ramach której brałem udział w fotograficznych akcjach charytatywnych oraz reklamowych. Od roku 2015 należę do Zielonogórskiego Towarzystwa Fotograficznego.

29 Zdjęć

PAWEŁ SULATYCKI - Prezes Zarządu ZTF (kadencja 2014-2017 oraz 2017-2020) - Jestem absolwentem wyższego studium fotografii w Jeleniej Górze (wykł. Wojciech Zawadzki, A. Pytliński, A. Sobota), absolwentem Uniwersytetu Zielonogórskiego malarstwo – specjalizacja fotografia (wykł. prof. zw. Jan Gawron, Leszek Krutulski). Fotograf w zawodzie od 11 lat. Moje prace publikowane były w wielu mediach. Jestem autorem wystawy „Ruiny budowli sakralnych” w Muzeum Ziemi Lubuskiej, wystawy „Portret aktorów” w Teatrze Lubuskim, „Ślady ludzi”. Wykładowca fotografii cyfrowej Uniwersytetu Zielonogórskiego na kierunku animacji i kultury specjalność fotografia. http://www.animacjakulturyuz.com/ Organizator kursu fotografii w Zielonej Górze-www.akademiadlaciebie.pl

PAWEŁ SULATYCKI - Prezes Zarządu ZTF (kadencja 2014-2017 oraz 2017-2020) - Jestem absolwentem wyższego studium fotografii w Jeleniej Górze (wykł. Wojciech Zawadzki, A. Pytliński, A. Sobota), absolwentem Uniwersytetu Zielonogórskiego malarstwo – specjalizacja fotografia (wykł. prof. zw. Jan Gawron, Leszek Krutulski). Fotograf w zawodzie od 11 lat. Moje prace publikowane były w wielu mediach. Jestem autorem wystawy „Ruiny budowli sakralnych” w Muzeum Ziemi Lubuskiej, wystawy „Portret aktorów” w Teatrze Lubuskim, „Ślady ludzi”. Wykładowca fotografii cyfrowej Uniwersytetu Zielonogórskiego na kierunku animacji i kultury specjalność fotografia. http://www.animacjakulturyuz.com/ Organizator kursu fotografii w Zielonej Górze-www.akademiadlaciebie.pl

11 Zdjęć

EWA THOMAS - Fotografuję odkąd pamiętam. Od kilku lat przekształciło się to w moją pasję. Bardzo lubię naturę uwielbiam piękne widoki, krajobrazy, kocham wschody i zachody słońca. Lubię też nietypowe zdjęcia portretowe. Dla mnie fotografia jest czymś szczególnym…pasją, , sposobem na oderwanie się od rzeczywistości i na zatrzymanie wspomnień momentem w którym można pokazać rzeczy mało istotne, niezauważalne, tak, aby stały bardziej dostrzegalne.

EWA THOMAS - Fotografuję odkąd pamiętam. Od kilku lat przekształciło się to w moją pasję. Bardzo lubię naturę uwielbiam piękne widoki, krajobrazy, kocham wschody i zachody słońca. Lubię też nietypowe zdjęcia portretowe. Dla mnie fotografia jest czymś szczególnym…pasją, , sposobem na oderwanie się od rzeczywistości i na zatrzymanie wspomnień momentem w którym można pokazać rzeczy mało istotne, niezauważalne, tak, aby stały bardziej dostrzegalne.

12 Zdjęć

ANNA WACHOWSKA - Moja przygoda z fotografowaniem zaczęła się bardzo zwyczajnie, lecz niespodziewanie. Oglądałam zdjęcia na różnych stronach i portalach internetowych, rozmawiałam z ludźmi, którzy bawili się w fotografię, zachwycałam się możliwościami jakie ona daje. W końcu i ja poczułam chęć uwiecznienia piękna otaczającego nas świata, obrazów, które tworzyły się w mojej głowie podczas spacerów, na wakacjach, na spotkaniach z przyjaciółmi… Fotografia stała się moją pasją, zwłaszcza fotografia portretowa, która daje mi wiele radości. Uwielbiam robić zdjęcia osobom bliskim mojemu sercu. Pragnę uchwycić ich twarze, ruchy, zatrzymać emocje, by móc wrócić do tych chwil, gdy tylko przyjdzie na to ochota.

ANNA WACHOWSKA - Moja przygoda z fotografowaniem zaczęła się bardzo zwyczajnie, lecz niespodziewanie. Oglądałam zdjęcia na różnych stronach i portalach internetowych, rozmawiałam z ludźmi, którzy bawili się w fotografię, zachwycałam się możliwościami jakie ona daje. W końcu i ja poczułam chęć uwiecznienia piękna otaczającego nas świata, obrazów, które tworzyły się w mojej głowie podczas spacerów, na wakacjach, na spotkaniach z przyjaciółmi… Fotografia stała się moją pasją, zwłaszcza fotografia portretowa, która daje mi wiele radości. Uwielbiam robić zdjęcia osobom bliskim mojemu sercu. Pragnę uchwycić ich twarze, ruchy, zatrzymać emocje, by móc wrócić do tych chwil, gdy tylko przyjdzie na to ochota.

9 Zdjęć

BARBARA TOCZYSKA - Od 2019 roku jestem w tym zacnym gronie ZTF-u. Moje początki fotografii wiązały się z realizacją mojej pasji poznawania świata. Stąd pierwsze moje kadry to typowo podróżnicze zdjęcia. Kolejny etap w mojej fotografii to pejzaże, którymi nieustannie się zachwycam. Obecnie do moich zainteresowań dołączyła fotografia portretowa i w tej dziedzinie pragnę spróbować swoich sił. Dla mnie fotografia to narkotyk, bez którego moje życie byłoby bardzo ubogie. Pozwala mi ona czasami oddać uczucia i pokazać świat moimi oczami. Czasami jest też odskocznią od dnia codziennego.

BARBARA TOCZYSKA - Od 2019 roku jestem w tym zacnym gronie ZTF-u. Moje początki fotografii wiązały się z realizacją mojej pasji poznawania świata. Stąd pierwsze moje kadry to typowo podróżnicze zdjęcia. Kolejny etap w mojej fotografii to pejzaże, którymi nieustannie się zachwycam. Obecnie do moich zainteresowań dołączyła fotografia portretowa i w tej dziedzinie pragnę spróbować swoich sił. Dla mnie fotografia to narkotyk, bez którego moje życie byłoby bardzo ubogie. Pozwala mi ona czasami oddać uczucia i pokazać świat moimi oczami. Czasami jest też odskocznią od dnia codziennego.

11 Zdjęć

LIDIA WIERZBICKA - Nazywam się Lidia Wierzbicka jestem półwiekową szaloną duszą, matką i opiekunką 34 letniego niepełnosprawnego mężczyzny- syna. Wychowałam w zasadzie samotnie czworo dzieci, owdowiałam siedemnaście lat temu, żona zwariowanego niespełnionego artysty. Bojąc się zgnuśnienia i zapomnienia chyba zawsze szukałam dla siebie miejsca i tego co najważniejsze siebie. Uczyłam się w kilku szkołach, począwszy od Liceum Plastycznego a skończywszy na szkole ekonomicznej. Pracowałam w zakładzie krawieckim, szyłam pomoce do rehabilitacyjne dla dzieci, starałam się malować, rysować, projektować tatuaże dla znajomych. Do swojej gromadki przytuliła mnie Ewa Andrzejewska i mogłam oddać jej swoje umiejętności przy wykonywaniu rekwizytów teatralnych. Nie były to wielkie rzeczy ale sprawiły mi wielką przyjemność. Wykonywałam figurki z metaloplastyki i sprzedawałam w pasażach nadmorskich odpoczynkowych miejscowościach. Fotografia, a w zasadzie robienie zdjęć było ze mną cały czas. Zaczęłam mając osiem lat. Dostałam od taty i Mamy aparat fotograficzny o nazwie Ami 66, Kodak 235, Zenit i sympatyczny aparat Riva Panorama. Do dzisiaj te aparaty są przy mnie. Oczywiście też robiłam zdjęcia aparatem cyfrowym marki Sony, a teraz noszę przy sobie Nikona D3100 z różnymi obiektywami, które jeszcze są dla mnie niespodzianką. Cały czas się uczę. Lubiłam i lubię robić zdjęcia. Jeździłam za przyjaciółmi na zawody Motocrossowe i tam dopingując naszemu zawodnikowi robiłam zdjęcia jemu i ludziom. Jestem też w wiejskim Stowarzyszeniu Kobiet Raculanka jako dokumentator wydarzeń i obrazów, biegam z aparatem na każdej nawet najmniejszej wiejskiej imprezie. Lubię zdjęcia, lubię je oglądać, lubię podglądać ludzi i zapisywać ich ruchy, miny, a najbardziej takich nie pozujących, prawdziwych, normalnych. Podglądam i cieszy mnie to, wiem, że nie jestem sama i czasami oczekuję ich pochwały. Nie wiem, które z kierunków fotografii jest moje, chcę przekraczać różne granice, przesadzać i szukać. Szukam w tym samej siebie i szczęścia, zapomnienia i akceptacji. Niespokojna acz radosna jest moja dusza, śmiech, żart i figle to ja. Czasami nadpobudliwa, robiłam bym wszystko co wpadnie mi do głowy, szalone i ryzykowne pomysły pobudzają mnie do działania. I karuzela się kręci. Kocham to poszarpane i niepewne życie, wiem, że może mnie spotkać każda sytuacja ta zła, trudna i ta dobra łatwiejsza. Przyjmuję to, co znajduję na swojej drodze. Przyjmuję i dziękuję. Załączyłam zdjęcia z ostatniego okresu, kiedy Paweł Sulatycki uczył mnie fotografii od podstaw. Nie rozumiałam przesłony jej znaczenia w czasie chociaż bawiłam się razem ze swoją przyjaciółką w ciemni. Wywoływałyśmy filmy i robiłyśmy odbitki, wszystko w polowych, łazienkowych warunkach. Znałam tylko czułość ISO i kadrowanie. Czas szkoły Pawła, to jak wiosna w twórczości i niech trwa ta wiosna przyjdzie jeszcze czas na lato.

LIDIA WIERZBICKA - Nazywam się Lidia Wierzbicka jestem półwiekową szaloną duszą, matką i opiekunką 34 letniego niepełnosprawnego mężczyzny- syna. Wychowałam w zasadzie samotnie czworo dzieci, owdowiałam siedemnaście lat temu, żona zwariowanego niespełnionego artysty. Bojąc się zgnuśnienia i zapomnienia chyba zawsze szukałam dla siebie miejsca i tego co najważniejsze siebie. Uczyłam się w kilku szkołach, począwszy od Liceum Plastycznego a skończywszy na szkole ekonomicznej. Pracowałam w zakładzie krawieckim, szyłam pomoce do rehabilitacyjne dla dzieci, starałam się malować, rysować, projektować tatuaże dla znajomych. Do swojej gromadki przytuliła mnie Ewa Andrzejewska i mogłam oddać jej swoje umiejętności przy wykonywaniu rekwizytów teatralnych. Nie były to wielkie rzeczy ale sprawiły mi wielką przyjemność. Wykonywałam figurki z metaloplastyki i sprzedawałam w pasażach nadmorskich odpoczynkowych miejscowościach. Fotografia, a w zasadzie robienie zdjęć było ze mną cały czas. Zaczęłam mając osiem lat. Dostałam od taty i Mamy aparat fotograficzny o nazwie Ami 66, Kodak 235, Zenit i sympatyczny aparat Riva Panorama. Do dzisiaj te aparaty są przy mnie. Oczywiście też robiłam zdjęcia aparatem cyfrowym marki Sony, a teraz noszę przy sobie Nikona D3100 z różnymi obiektywami, które jeszcze są dla mnie niespodzianką. Cały czas się uczę. Lubiłam i lubię robić zdjęcia. Jeździłam za przyjaciółmi na zawody Motocrossowe i tam dopingując naszemu zawodnikowi robiłam zdjęcia jemu i ludziom. Jestem też w wiejskim Stowarzyszeniu Kobiet Raculanka jako dokumentator wydarzeń i obrazów, biegam z aparatem na każdej nawet najmniejszej wiejskiej imprezie. Lubię zdjęcia, lubię je oglądać, lubię podglądać ludzi i zapisywać ich ruchy, miny, a najbardziej takich nie pozujących, prawdziwych, normalnych. Podglądam i cieszy mnie to, wiem, że nie jestem sama i czasami oczekuję ich pochwały. Nie wiem, które z kierunków fotografii jest moje, chcę przekraczać różne granice, przesadzać i szukać. Szukam w tym samej siebie i szczęścia, zapomnienia i akceptacji. Niespokojna acz radosna jest moja dusza, śmiech, żart i figle to ja. Czasami nadpobudliwa, robiłam bym wszystko co wpadnie mi do głowy, szalone i ryzykowne pomysły pobudzają mnie do działania. I karuzela się kręci. Kocham to poszarpane i niepewne życie, wiem, że może mnie spotkać każda sytuacja ta zła, trudna i ta dobra łatwiejsza. Przyjmuję to, co znajduję na swojej drodze. Przyjmuję i dziękuję. Załączyłam zdjęcia z ostatniego okresu, kiedy Paweł Sulatycki uczył mnie fotografii od podstaw. Nie rozumiałam przesłony jej znaczenia w czasie chociaż bawiłam się razem ze swoją przyjaciółką w ciemni. Wywoływałyśmy filmy i robiłyśmy odbitki, wszystko w polowych, łazienkowych warunkach. Znałam tylko czułość ISO i kadrowanie. Czas szkoły Pawła, to jak wiosna w twórczości i niech trwa ta wiosna przyjdzie jeszcze czas na lato.

19 Zdjęć

MARZENA ZABAWSKA - Zawodowo zajmuję się ochroną środowiska, jestem absolwentką AGH w Krakowie i studiów podyplomowych (BHP) UZ w Zielonej Górze. Fotografia jest dla mnie odskocznią od codzienności, sposobem na wyrażenie siebie, nie poprzez słowa, a obraz. To dopiero początek mojej drogi fotograficznej, ponieważ z fotografią jestem związana od 2016r. Skończyłam roczny kurs z fotografii cyfrowej „Akademia dla ciebie” a także uczestniczyłam w warsztatach fotograficznych - Po drugiej stronie lustra - organizowanych przez zielonogórskich artystów. Interesuje mnie szczególnie fotografia portretowa i krajobrazowa. Zielonogórskie Towarzystwo Fotograficzne jest dla mnie miejscem gdzie mogę rozwijać swoje umiejętności fotograficzne i miło spędzać czas w gronie wyjątkowych i sympatycznych ludzi z prawdziwą pasją.

MARZENA ZABAWSKA - Zawodowo zajmuję się ochroną środowiska, jestem absolwentką AGH w Krakowie i studiów podyplomowych (BHP) UZ w Zielonej Górze. Fotografia jest dla mnie odskocznią od codzienności, sposobem na wyrażenie siebie, nie poprzez słowa, a obraz. To dopiero początek mojej drogi fotograficznej, ponieważ z fotografią jestem związana od 2016r. Skończyłam roczny kurs z fotografii cyfrowej „Akademia dla ciebie” a także uczestniczyłam w warsztatach fotograficznych - Po drugiej stronie lustra - organizowanych przez zielonogórskich artystów. Interesuje mnie szczególnie fotografia portretowa i krajobrazowa. Zielonogórskie Towarzystwo Fotograficzne jest dla mnie miejscem gdzie mogę rozwijać swoje umiejętności fotograficzne i miło spędzać czas w gronie wyjątkowych i sympatycznych ludzi z prawdziwą pasją.

14 Zdjęć

WOJCIECH ZIELENIEWSKI - Z wykształcenia i wykonywanego zawodu jestem ichtiologiem i chyba właśnie dlatego najbardziej interesują mnie zdjęcia przyrodnicze (w tym makro) oraz krajobrazowe, zwłaszcza „wodne”, zatem raczej nie studio i kapcie, a zdecydowanie bardziej teren i gumiaki ;-). Fotografuję począwszy od ery Zenitów i Pentax, a więc powiedzmy dyplomatycznie, że już jakiś czas. Początkowo robiłem zdjęcia „do szuflady”, ale od kilku lat okazało się, że istnieją podmioty, które chcą mi za nie płacić, tym niemniej w „zbożnych celach” wiele z nich nadal pozwalam zamieszczać w różnych mediach za przysłowiowe „dziękuję” ;-) Główny powód mojego zajmowania się fotografią jest jednak, niestety, czysto egoistyczny ;-) – utrwalenie przede wszystkim dla siebie wartych tego, a przecież ulotnych chwil.

WOJCIECH ZIELENIEWSKI - Z wykształcenia i wykonywanego zawodu jestem ichtiologiem i chyba właśnie dlatego najbardziej interesują mnie zdjęcia przyrodnicze (w tym makro) oraz krajobrazowe, zwłaszcza „wodne”, zatem raczej nie studio i kapcie, a zdecydowanie bardziej teren i gumiaki ;-). Fotografuję począwszy od ery Zenitów i Pentax, a więc powiedzmy dyplomatycznie, że już jakiś czas. Początkowo robiłem zdjęcia „do szuflady”, ale od kilku lat okazało się, że istnieją podmioty, które chcą mi za nie płacić, tym niemniej w „zbożnych celach” wiele z nich nadal pozwalam zamieszczać w różnych mediach za przysłowiowe „dziękuję” ;-) Główny powód mojego zajmowania się fotografią jest jednak, niestety, czysto egoistyczny ;-) – utrwalenie przede wszystkim dla siebie wartych tego, a przecież ulotnych chwil.

11 Zdjęć

KATARZYNA ŻÓŁKIEWSKA - Zdjęcia robię od zawsze, ale dopiero od 2014 r. świadomie. Pasjonuje mnie ulica, ludzie, architektura. Mój fotograficzny świat jest głównie czarno-biały i z takim czuję na razie się najlepiej. Nie mogę jednak wykluczyć, że być może za jakiś czas nabierze trochę kolorów!

KATARZYNA ŻÓŁKIEWSKA - Zdjęcia robię od zawsze, ale dopiero od 2014 r. świadomie. Pasjonuje mnie ulica, ludzie, architektura. Mój fotograficzny świat jest głównie czarno-biały i z takim czuję na razie się najlepiej. Nie mogę jednak wykluczyć, że być może za jakiś czas nabierze trochę kolorów!

8 Zdjęć


Napisz do nas